[5x13] Chuck Versus the Goodbye [FINAŁ]

[tom-ish]

Bałem się ostatniego odcinka, bałem się, że coś - mimo że scenarzyście Chucka są geniuszami - zostanie spartaczone, ale było tak, jak być powinno. Trudno wyobrazić sobie lepsze zakończenie - otwarte, w gruncie rzeczy optymistyczne, chociaż jednocześnie trochę gorzkie, do tego cały odcinek pełen nawiązań do tego, co się działo w całym serialu, no i koncert Jeffstera, i na dodatek uśmiechnięta generał Beckman, co chyba zdarzyło się tylko ten jeden raz

[Głowa Zebry]

No i po serialu... trochę niedosyt, że ledwo dwa miesiące (w dodatku nie całe) temu się o nim dowiedziałem (ach ta globalizacja, do niektórych dochodzi z opóźnieniem) a tu już finito. W trakcje seansu unikałem wypowiedzi z nim związanych - teraz będę mógł trochę "pospamować" - zacznę więc od finałowego odcinka.

Jak większość, uważam że Sarah odzyskała pamięć (ton głosu w jakim wypowiada ostatnie zdanie), choć myślałem, że to rysunek, namalowany w pociągu odegra kluczową rolę. Scenarzyści zrobili błąd w sprawie intersecta. Okazało się, że potrzebne są okulary, a wersję 1.0 Chuck przecież "wgrał" poprzez otworzenie maila, dodatkowo istniały tylko jedne okulary (scena wysadzania laboratorium)? Zmierzam do tego, że Elle mogłaby przygotować materiał związany z przeszłością Sary i jej po prostu puścić. Ale "Take on me" - za najlepszy cover uważam Reel big fish, ale Jeffster plus orchestra dają radę - spotkanie w domu, finał na plaży, ogólnie zakończenie ratuje ostatni sezon, ale jako ulubiony odcinek V serii pozostawiam sobie Chuck Versus the Baby.

Nie czytałem wszystkich stron tematu, ale chyba nikt nie oglądał alternatywnego zakończenia. Dzisiaj wieczorem czeka mnie więc drugie starcie z 13 odcinkiem, ale nie wiem czy aby nie będzie ona w wersji "sad". Ogólnie muszę pochwalić wydanie dvd, teraz te dodatki oraz komentarz do dwóch ostatnich odcinków przedłuży przygodę z serialem o kilka wieczorów.

[prso94]

Odpowiedź na post powyżej:

1. Sarah nie mogła odzyskać pamięci tak szybko. 1 dowód to wypowiedzi scenarzystów, reżyserów, że każdy może sobie wybrać zakończenie. 2 dowód: czy Morgan odzyskał swoją wiedzę o filmach ? NOPE. Istnieją jednak cząstkowe wspomnienia w głębi umysłu (Irena Demova), które może w jakiś sposób mogą zostać odzyskane.

2. Gdyby poprzez odtworzenie każdego maila, dane by się wbijały do mózgu nie potrzebne by były uczelnie. W interekcie dane są specjalnie kodowane (kostką intersekta, którą dotychczas zbudował Stephen Bartowski)

3. Każdy chyba oglądał alternatywne zakończenie, żeby poprawić sobie humor ^.^

A teraz coś ode mnie:

Jak juz pisałem(z tego co pamiętam) na tym forum, zakończenie jest znakomite. Pozostawia nam wiele do myślenia, ponieważ nie jest typowe/oklepane. Przynajmniej dla mnie jest w miarę nowe. Każdy musi wybrać swoją, realną lub mniej realną wersję dalszych wydarzeń. Jednakże kto mógłby pomyśleć, że nie będą razem. Sarze (jak to powiedziała w 3x13) nie wiele czasu zajęło zakochanie się w Chucku, a po tym gdy dowiedziała się co razem przeżyli wraz z cząstkowymi wspomnieniami (np. Irena Demova), może nie od razu, ale na pewno da mu szansę. Dlatego, że w głębi zawsze chciała mieszkać w domu z czerwonymi okiennicami i białym płotkiem )

---

Być może coś u góry sknociłem i za to przepraszam, ale nie jestem dzisiaj w najlepszej formie )

[Głowa Zebry]

Ale tej kostki nie było w okularach, one tylko pokazywały obraz. Tak więc, scenarzyści trochę się zagapili.
Co do alternatywnego zakończenia, to chyba jednak nie oglądali. Omyłkowo przymiotnik do tytułu ostatniego odcinka "rozszerzona wersja" wziąłem jako rozszerzenie ostatniej sceny. Nic bardziej mylnego, ta pozostała bez zmian. Za to dodano kilka innych, gdzie są fajne dialogi (np. Casey z plecakiem przed domem (po tym jak dał klucze Alex i Morganowi, czy też walka Sarah i Chucka w sali balowej)

[prso94]

To nie było żadne niedopatrzenie. Intersekt może zostać wgrany na byle co, wyświetlony na byle czym. Intersekt został ściągnięty na okulary w odcinku 5x12 Chuck Versus Sarah.

[PanCartoon]

No to tak, nie sądzę żeby ten post wywołał jakąkolwiek dyskusję, ani ktoś mu się dłużej przyjrzał, ale co tam, napiszę.

Minęło 2,5 roku odkąd ostatni odcinek miał miejsce, nie pamiętałem czy wypowiedziałem się na temat tego odcinka, aż dziw bierze że nie, chyba czas najwyższy. 2,5 roku uwierzycie? Z mojej strony podziękowania dla CMP, który jeszcze opłaca serwer i dla użytkowników którzy dali na to kasę poprzednim razem. Mimo że coraz rzadziej, zawsze z sentymentem powracam do tej strony, która bądź co bądź przez długi okres była moim internetowym domem. Quizy, gazetki, w końcu Neverending story, który niestety naprawdę jest neverending, ale nieważne. Note, Miss, Sercio, afgani, CMP a nawet Flashback - ludzie, których poznałem na zlocie, zawsze miło będę Was wspominał mimo tego że często się kłóciliśmy, zawsze przeze mnie Ale nie o tym mowa, mowa o sentymencie. Sentymencie, który mnie tak uderzył, że musiałem obejrzeć dziś finał Chucka, mimo jutrzejszych 3 zaliczeń, sentymencie, który zmusza mnie do napisania tego postu. Chuck - chyba po raz pierwszy się zastanowiłem, co tak naprawdę znaczy dla mnie ten serial i co czułem po jego zakończeniu. Po finale. Pustkę. Coś się skończyło dla mnie, dla Was, dla tego forum, które przestało znaczyć już tak wiele. I na głupi sposób koniec serialu odzwierciedla to co się stało tutaj, wszyscy odeszli, gadamy od czasu do czasu, ale nieważne, nie o tym mowa.

Czy tylko ja po dzisiejszym odcinku zastanawiałem się czemu nie puścili jakiejś 10h wersji debilnej piosenki żeby wyprowadzić wszystkich i zostawić w spokoju bombę? Jednak zakończenie nie byłoby tak piękne. A dlaczego? Bo mimo wszystko nawet taki serial daje nam nadzieję. W dzisiejszym świecie musimy szukać nadziei, wartości nawet w wymyślonych rzeczach, bo niestety, czasami tylko to nam pozostaje. To zakończenie pokazało nam, że zawsze trzeba pozostać sobą, słuchać swojego serca i wierzyć w siłę miłości. I mimo tego, że wiem jak durnie to brzmi z ust dorosłego faceta to cieszę się, że nawet w taki sposób, takie wartości, są nam przekazywane. Kiedyś rozumiałem niezadowolonych zakończeniem fanów. Teraz w życiu się bym z nimi nie zgodził. Przeanalizowałem, nawet nie dogłębnie co chcieli przekazać twórcy od samego początku, a pewnie dla wielu będzie to nadinterpretacja itp, jednak takie jest moje zdanie. Przyjaźń, wiara, nadzieja, determinacja i w końcu miłość do rodziny czy ta do drugiej osoby. To wszystko co twórcy pokazywali nam przez 5 sezonów, upchnęli w jeden odcinek. I moim zdaniem, po dwóch latach, mimo całych niedociągnięć fabularnych 4. czy 5. sezonu, jest to majstersztyk. Bo kto normalny, narzekający na zakończenie, a w szczególności o brak wyjaśnienia czy Sara odzyskała pamięć, pomyślał że się nie zeszli. Chyba Ci, którzy nie zrozumieli przekazu tego serialu. Mimo przeciwności, trzeba walczyć o swoje, nie ważne za jaką cenę. Dodatkowo twórcy dali nam furtkę do pisania swoich scenariuszy, które wychodzą bardziej lub mniej (jak w moim przypadku) udane. Ale o to chodzi! Żeby chwilę przysiąść i się zastanowić, bo nie wiem czy też tak czujecie, ale przez te 3 lata, kiedy oglądałem Chucka, ten serial jak i forum, stały się częścią mojego życia (jakkolwiek żałośnie to brzmi). I moim zdaniem obrazą dla twórców jest brak zastanowienia się nad całością projektu i hejtowanie 4. sezonu czy zakończenia serialu. Trochę to bez ładu i składu, ale co tam

Jeśli ktoś dotarł do końca i zastanawia się nad tym w jakim jestem stanie pisząc to odpowiadam - nie, nie piłem, nie ćpałem, nie uwaliłem studiów. Po prostu, bo jednak czasami warto się zastanowić nad tym co było i wyciągnąć jakieś wnioski, nawet jeśli jest to serial.